چند صدای کبریت ...

چند صدای کبریت
مکث !
آتش گرفت
آنکه سالهاست با من می سوخت
و این آغاز ماجراست ...

قدم به قدم
با من بود !
و شاید
نفس به نفس
من با او بودم !

لبهای تشنه احساس
که با سیگاری بی جان
معاشقه می کردند !
اما سر در هوای دگر است
و دل حالی دگر دارد ...
آنچه زیر لب می خوانم
ترانه اییست کهنه
که هر چه از طول عمرش می گذرد
جوانتر می شود
جوانه میدهد !

برای شب
لالایی سر میدهم
و گاه با گوشه ایی
احوال پرسی می کنم !
سلام آقای درخت !
خسته نباشید برگ عزیز !
چطوری یار من !؟
و به آسمان ابرآلود نگاه می کنم ...
کوچه ها که انتها ندارند !
این ماییم که برایشان پایان را تعریف می کنیم !
و ادامه میدهم
امتداد برگ ها را ... برای کوچه قصه می گویم !
قصه شبی که با باران همخوان بود
و او هم مست شد
مثل من !

پُشت کوچه ام لرزید
مثل پشت من !
برگی افتاد ...و خزان آفریده شد ...
دل نوشته عاشق پاییز